Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος.
τὰ βρώματα τῇ κοιλίᾳ καὶ ἡ κοιλία τοῖς βρώμασιν· ὁ δὲ Θεὸς καὶ ταύτην καὶ ταῦτα καταργήσει. τὸ δὲ σῶμα οὐ τῇ πορνείᾳ, ἀλλὰ τῷ Κυρίῳ, καὶ ὁ Κύριος τῷ σώματι·
ὁ δὲ Θεὸς καὶ τὸν Κύριον ἤγειρε καὶ ἡμᾶς ἐξεγερεῖ διὰ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ.
οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν; ἄρας οὖν τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ ποιήσω πόρνης μέλη; μὴ γένοιτο.
ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ὁ κολλώμενος τῇ πόρνῃ ἓν σῶμά ἐστιν; ἔσονται γάρ, φησίν, οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν·
ὁ δὲ κολλώμενος τῷ Κυρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστι.
φεύγετε τὴν πορνείαν. πᾶν ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῃ ἄνθρωπος ἐκτὸς τοῦ σώματός ἐστιν, ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει.
ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν ῾Αγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν;
ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς· δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ.
Νεοελληνική απόδοση
Όλα μου επιτρέπονται, αλλά όλα δε συμφέρουν. όλα μου επιτρέπονται, αλλά εγώ δε θα εξουσιαστώ από κανένα.
Τα φαγητά είναι για την κοιλιά και η κοιλιά για τα φαγητά, αλλά ο Θεός και αυτήν και αυτά θα καταργήσει. Το σώμα όμως δεν είναι για την πορνεία, αλλά για τον Κύριο, και ο Κύριος για το σώμα.
Ο Θεός λοιπόν και τον Κύριο έγειρε και εμάς θα εγείρει από τους νεκρούς με τη δύναμή του.
Δεν ξέρετε ότι τα σώματά σας είναι μέλη Χριστού; Να πάρω λοιπόν τα μέλη του Χριστού και να τα κάνω μέλη πόρνης; Είθε να μη γίνει!
Ή δεν ξέρετε ότι αυτός που προσκολλάται στην πόρνη είναι ένα σώμα μ’ αυτήν; Γιατί θα είναι, λέει, οι δύο μία σάρκα.
Όποιος όμως προσκολλάται στον Κύριο είναι ένα πνεύμα μ’ αυτόν.
Αποφεύγετε την πορνεία. Κάθε αμάρτημα που κάνει ο άνθρωπος είναι εκτός του σώματος. Όποιος όμως πορνεύει αμαρτάνει στο ίδιο του το σώμα.
Ή δεν ξέρετε ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος που είναι μέσα σας, το οποίο έχετε από το Θεό, και δεν ανήκετε στους εαυτούς σας;
Γιατί αγοραστήκατε με τιμή. Δοξάστε λοιπόν το Θεό με το σώμα σας και με το πνεύμα σας, τα οποία είναι του Θεού.
Ερμηνεία, αρχιμ. Καλλινίκου Νικολάου, ιεροκήρυκος Ι. Μητροπόλεως Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού
«Δοξάσατε δή τόν Θεόν
ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καίἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν».
Στάδιο πνευματικῶν ἀγώνων εἶναι, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ποὺ ἀπὸ τὴν περασμένη Κυριακή, μὲ τὸ ἄνοιγμα τοῦ Τριῳδίου, ἐτοιμαζόμαστε νὰ διατρέξουμε.
Βρισκόμαστε τώρα στὰ ἀποδυτήρια αὐτοῦ τοῦ σταδίου, μέσα στὰ ὁποῖα ἡ Ἐκκλησία, σὰν καλή προπονήτρια, ἐτοιμάζει τὰ τέκνα της γιὰ τὸν ἀγῶνα τῶν ἀρετῶν. Μὲ τὰ εὐαγγελικὰ καὶ ἀποστολικὰ ἀναγνώσματα καὶ μὲ τὰ ἐξαίσια καὶ κατανυκτικὰ τροπάρια τῶν Κυριακῶν αὐτῶν, ποὺ προηγούνται τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ Ἐκκλησία ἀπαλλάσσει τὶς ψυχὲς ἀπὸ τὰ μαλθακὰ ροῦχα τῆς πνευματικῆς ῥᾳθυμίας, τὶς ἀλείφει μὲ τὸ λάδι τῆς ἀνανήψεως καὶ τὶς καθοδηγεῖ στὸ πῶς πρέπει νὰ ἀθληθοῦν.
Τρία εἶναι τὰ ἐφόδια, ποὺ παίρνουμε γιὰ αὐτὸν τὸν ἀγῶνα. Τὴν περασμένη Κυριακή, ποὺ διαβάστηκε ἡ παραβολὴ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου, μᾶς δόθηκε τὸ μάθημα τῆς ταπεινοφροσύνης. Ἡ συναίσθηση, πού πρέπει νὰ ἔχουμε γιὰ τὴν ἁμαρτωλότητά μας, εἶναι ἡ ἀφετηρία τῆς ἁγιότητος. Σήμερα, μὲ τὴν παραβολὴ τοῦ Ἀσώτου, διδαχτήκαμε πὼς αὐτὴ τὴν συναίσθηση πρέπει νὰ τὴν κάνουμε πράξη. Νὰ μὴ μείνει μιὰ καλή διάθεση, ἀλλὰ νὰ μεταφραστεῖ σὲ ἔμπρακτη μετάνοια. Ὁ Ἄσωτος σηκώθηκε καὶ πῆγε στὸν πατέρα του. Δὲν περιορίστηκε μόνο στὸ νὰ λυπηθεῖ γιὰ τὸ κατάντημά του.
Καὶ ἡ ἐρχόμενη Κυριακὴ μᾶς δίδει τὸ τρίτο μεγάλο ἐφόδιο, διδάσκοντάς μας τὴν ἀγάπη, μὲ τὴν προειδοποίηση πὼς τὴν ἡμέρα τῆς κρίσεως ὁ Κύριος δὲν θὰ μᾶς ζητήσει ἄλλον ἀπολογισμὸ παρὰ πόσο τὸν ἀγαπήσαμε ἀγαπώντας τοὺς ἀδελφοὺς μας.
Μὲ αὐτὰ τὰ τρία ἐφόδια, τὴν ταπείνωση, τὴ μετάνοια καὶ τὴν ἀγάπη, θὰ ἀξιωθοῦμε νὰ τρέξουμε τὸ στάδιο τῶν ἀρετῶν, ποὺ εἶναι ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Καὶ θὰ τὸ διανύσουμε ἀκολουθώντας τὶς συμβουλές, ποὺ δίδει τὸ Εὐαγγέλιο τῆς τετάρτης καὶ τελευταίας ἀπὸ αὐτὲς τὶς Κυριακὲς.
Ποῖος εἶναι ὁ σκοπὸς αὐτοῦ τοῦ ἀγῶνα, αὐτῆς τῆς συγκομιδῆς ἀρετῶν; Μᾶς τὸ λέγει ἀπὸ σήμερα, ἀνυπόμονα, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Καὶ μᾶς τὸ λέγει μὲ τὴν προτροπὴ τοῦ Παύλου, ποὺ ἀκούσαμε στὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα: «Δοξάσατε τὸν Θεὸν ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ σώματι ὑμῶν».
Ἡ προτροπὴ αὐτὴ εἶναι ἕνα βέλος, ποὺ ἀφήνει ἀπὸ τὸ καλά τεντωμένο τόξο τῆς διδασκαλίας του ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἔχοντας γιὰ στόχο τὸ κέντρο τῆς ψυχῆς τοῦ καθενὸς μας.
Τὸ σῶμά μας μὲ τὴν νηστεία, τὸ πνεῦμά μας μὲ τὴν προσευχὴ κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ποὺ εἶναι ἡ κατεξοχὴν περίοδος τῆς ἀνανεώσεως, ἡ πνευματικὴ ἄνοιξη τοῦ χρόνου, θὰ γίνουν καὶ τὰ δύο αἰτία νὰ δοξαστεῖ ὁ Θεὸς καὶ νὰ καταισχυνθεῖ ὁ διάβολος.
Τὸ σῶμα καὶ τὸ πνεῦμα μας ἀνήκουν στὸν Θεό, φώναξε σήμερα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Εἶναι δικό Του κτῆμα, κάτοπτρο τῆς δόξης Του.
Ἀφήνοντας τὴν ἁμαρτία, ἀγωνιζόμενοι γιὰ τὴν ἀρετή, θὰ δοξάζετε τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν.
Ἄς μείνει, ἀδελφοί μου, στὸ κέντρο τῆς ψυχῆς ὅλων σας ἡ προτροπὴ αὐτὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «Δοξάσατε τὸν Θεὸν ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ σώματι ὑμῶν».
Ἄς μείνει αὐτὸ τὸ βέλος καρφωμένο ἐκεῖ γιὰ πάντα, γιὰ ὅλη σας τὴ ζωή. Γιατί, ἀλήθεια, ὅλη ἡ ζωὴ τοῦ χριστιανοῦ δὲν εἶναι παρὰ μιὰ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, μιὰ περίοδος ἀδιάκοπης προσπαθείας, μέσα σὲ προσευχὴ καὶ δάκρυα, γιὰ νὰ διανυθεῖ ὁ δρόμος τοῦ θείου θελήματος καὶ νὰ δοξαστεῖ ἔτσι ὁ Θεὸς στὸ σῶμα μας καὶ στὸ πνεῦμα μας.
Ὁ Θεός, πέρασε πρῶτος ἀπὸ αὐτὸ τὸ στάδιο. Τὸ διήνυσε σὰν ἄνθρωπος. Καὶ ἀξιώνει τοὺς ἀγαπημένους Του νὰ τὸ διατρέχουν καὶ αὐτοί, πατώντας πάνω στὰ δικά Του ζωηφόρα καὶ αἰώνια ἀχνάρια.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου