Καὶ ἐπηρώτησέ τις αὐτὸν ἄρχων λέγων· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;
εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός.
τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου.
ὁ δὲ εἶπε· ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου.
ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἔτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι.
ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα.
ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ!
εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.
εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες· καὶ τίς δύναται σωθῆναι;
ὁ δὲ εἶπε· τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν.
Νεοελληνική απόδοση
Και κάποιος άρχοντας τον επερώτησε λέγοντας: «Δάσκαλε αγαθέ, τι να κάνω, για να κληρονομήσω ζωή αιώνια;»
Του είπε τότε ο Ιησούς: «Τι με λες αγαθό; Κανείς δεν είναι αγαθός παρά μόνο ένας, ο Θεός.
Τις εντολές τις ξέρεις: Μη μοιχέψεις, μη φονεύσεις, μην κλέψεις, μην ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου».
Εκείνος είπε: «Αυτά όλα τα φύλαξα από τη νεότητά μου».
Όταν το άκουσε τότε ο Ιησούς, του είπε: «Ακόμα ένα σου λείπει: πούλησε όλα όσα έχεις και διαμοίρασέ τα σε φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό στους ουρανούς, και έλα ακολούθα με».
Εκείνος, όταν άκουσε αυτά, έγινε περίλυπος. γιατί ήταν πάρα πολύ πλούσιος.
Όταν ο Ιησούς τότε τον είδε, που έγινε περίλυπος, είπε: «Πόσο δύσκολα εκείνοι που έχουν τα χρήματα μπαίνουν στη βασιλεία του Θεού!
Γιατί είναι ευκολότερο μια καμήλα να εισέλθει από τρύπα βελόνας παρά πλούσιος να εισέλθει στη βασιλεία του Θεού».
Είπαν τότε όσοι άκουσαν: «Και ποιος δύναται να σωθεί;»
Εκείνος είπε: «Τα αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για το Θεό».
Ερμηνεία, + Αρχιμ. Ανανίου Κουστένη
Δεκάτη Τρίτη Κυριακή του Λουκά, αγαπητοί, σήμερα. Ο Χριστός μας πήγαινε στην Ιερουσαλήμ για να σταυρωθεί και να πεθάνει. Του φέραν παιδάκια στο δρόμο, και τα ευλόγησε, και χάρηκε η ψυχή Του, και είπε πως έτσι πρέπει να γίνωμε όλοι, σαν τα παιδιά, με αφέλεια, με εμπιστοσύνη, ταπείνωση και αγάπη, για να μπούμε στη Βασιλεία Του.
Και στη συνέχεια ένας ακροατής επίσημος, ένας άρχοντας της Συναγωγής, καθώς άκουσε για τη Βασιλεία, ήλθε ο πόθος μέσα του για την αιώνια ζωή, και ρώτησε τον Χριστό λέγοντάς Του: «Διδάσκαλε αγαθέ, τι να κάνω για να κερδίσω την αιώνια ζωή;». Και ο Κύριος του είπε: «Μην με λες αγαθόν, - γιατί Τον εξελάμβανε ως άνθρωπο – γιατί ένας είναι αγαθός, μονάχα ο Θεός». Και στη συνέχεια του συμπληρώνει: «Τις εντολές γνωρίζεις, να μη μοιχεύσεις, να μη φονεύσεις, να μην κλέψεις, να μην ψευδομαρτυρήσεις, και να τιμάς τον πατέρα σου και τη μητέρα σου».
Και κείνος, τότε, απορημένος και παραξενεμένος, γύρισε και είπε στο Χριστό μας: «Όλα αυτά, Κύριε, από παιδάκι τα έχω τηρήσει…». Ήταν σπουδαίος άνθρωπος αυτός, ήτανε αγωνιστής. Σε άλλο Ευαγγέλιο λέει ότι ο Χριστός τον κοίταξε και τον αγάπησε.
Και στη συνέχεια του είπε: «Ένα, τότε, σου λείπει να τα πωλήσεις όλα όσα έχεις, να τα δώσεις στους φτωχούς, να με ακολουθήσεις και θα βρεις θησαυρό στους ουρανούς». Εκείνος ο άνθρωπος είχε αρνηθεί κάθε κακό. Του έλειπε, όμως ένα: «Το πλήρωμα του Νόμου», η αγάπη, και μάλιστα η έμπρακτη. Του το προτείνει ο Κύριος, και ίσως έβλεπε και ένα μέλλοντα Απόστολο σ’ αυτόν τον σπουδαίο άρχοντα της Συναγωγής.
Μόλις του είπε ο Χριστός να τα πωλήσει και τα λοιπά, εκείνος λυπήθηκε πάρα πολύ! Γιατί ήταν πλούσιος και ήταν κολλημένη η ψυχή του στα αγαθά. Παρότι τήρησε το Νόμο, δεν έκαμε το «πλήρωμα του Νόμου», δεν ελευθερώθηκε η ψυχή του από τους επίγειους δεσμούς. Και ο Κύριος έβγαλε ένα συμπέρασμα, πως «δύσκολα αυτοί που έχουν τα χρήματα μπορούν να μπούνε στη Βασιλεία. Και είναι πιο εύκολο να μπει μια γκαμήλα στη μικρή τρύπα που ανοίγει η βελόνα στα υφάσματα, παρά να μπει πλούσιος στη Βασιλεία του Θεού».
Και τότε οι ακροαταί και οι Μαθηταί Του είπαν: «Ποιος μπορεί να σωθεί;». κι αυτό λέει πολλά, διότι κάθε άνθρωπος έχει φιλαργυρία, είτε γενική, είτε ειδική, κι έχει και προσκολλήσεις. Κι αν ένας πλούσιος χωρίς να κλέψει, - το πε παραπάνω – έχει αποκτήσει αγαθά, που σημαίνει ότι αυτό είναι ευλογία Θεού, δεν μπορεί να σωθεί, πως ένα φτωχός, που προσπαθεί να βγάλει το ψωμί του και κάνει τόσα, θα μπορέσει να σωθεί; Και ο Κύριος τους είπε ότι: «Καλά λέτε. Να ξέρετε ένα πράμα όμως, ότι αυτά που δεν μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι, τα κάνει ο Θεός.
Και πραγματικά, όταν ο άνθρωπος δείξει καλή διάθεση, εμπιστοσύνη στο Θεό, και προσπαθήσει λιγάκι, ή τουλάχιστον ανοίξει την ψυχή του, τότε ο Κύριος κάμει τα υπόλοιπα. Από μας περιμένει την καλή και αγαθή προαίρεση και τη μικρή προσπάθεια. Και Κείνος τελειοποιεί τα υπόλοιπα, διότι στην Εκκλησία μας γίνεται το απίστευτο και το ακατόρθωτο, αρκεί εμείς, σαν παιδάκια του Χριστού, να δείξομε εμπιστοσύνη στον Κύριο και να προσπαθήσουμε να τηρήσουμε τις Εντολές Του, με τη δική Του δύναμη και Χάρη, διότι και πλούσιοι εσώθηκαν στην Καινή Διαθήκη και στην Εκκλησία, όπως ο αρχιτελώνης Ζακχαίος τον οποίον βοήθησε και τον φώτισε ο Θεός. Εκείνος, όμως αναζητούσε να ιδεί τον Ιησού ποιος είναι, να Τον γνωρίσει. Και ο Ιησούς τον έσωσε.
Μακάρι κι η δική μας ψυχή, αγαπητοί αναγνώσται, να έχει μοναδική αγάπη το Χριστό, και να μην προσκολλάται στα επίγεια και υλικά μεγέθη και αγαθά. Τότε και εδώ θα περάσει καλά, και στην αιώνια ζωή θα βρει το Χριστό και θα Τον έχει πάντοτε.
Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη (2009). ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, ΤΟΜΟΣ Β΄, Από την Κυριακή μετά την Πεντηκοστή, Λευκωσία: Περιοδικό «Ακτή», σελ.167-169.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου