Καὶ ἰδοὺ νομικός τις ἀνέστη ἐκπειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;
ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται; πῶς ἀναγινώσκεις;
ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καὶ τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν·
εἶπε δὲ αὐτῷ· ὀρθῶς ἀπεκρίθης· τοῦτο ποίει καὶ ζήσῃ.
ὁ δὲ θέλων δικαιοῦν ἑαυτὸν εἶπε πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν· καὶ τίς ἐστί μου πλησίον;
῾Υπολαβὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ ῾Ιερουσαλὴμ εἰς ῾Ιεριχώ, καὶ λῃσταῖς περιέπεσεν· οἳ καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν καὶ πληγὰς ἐπιθέντες ἀπῆλθον ἀφέντες ἡμιθανῆ τυγχάνοντα.
κατὰ συγκυρίαν δὲ ἱερεύς τις κατέβαινεν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκείνῃ, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἀντιπαρῆλθεν.
ὁμοίως δὲ καὶ Λευΐτης γενόμενος κατὰ τὸν τόπον, ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ἀντιπαρῆλθε.
Σαμαρείτης δέ τις ὁδεύων ἦλθε κατ᾿ αὐτόν, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἐσπλαγχνίσθη,
καὶ προσελθὼν κατέδησε τὰ τραύματα αὐτοῦ ἐπιχέων ἔλαιον καὶ οἶνον, ἐπιβιβάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος ἤγαγεν αὐτὸν εἰς πανδοχεῖον καὶ ἐπεμελήθη αὐτοῦ·
καὶ ἐπὶ τὴν αὔριον ἐξελθών, ἐκβαλὼν δύο δηνάρια ἔδωκε τῷ πανδοχεῖ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἐπιμελήθητι αὐτοῦ, καὶ ὅτι ἂν προσδαπανήσῃς, ἐγὼ ἐν τῷ ἐπανέρχεσθαί με ἀποδώσω σοι.
τίς οὖν τούτων τῶν τριῶν πλησίον δοκεῖ σοι γεγονέναι τοῦ ἐμπεσόντος εἰς τοὺς λῃστάς;
ὁ δὲ εἶπεν· ὁ ποιήσας τὸ ἔλεος μετ᾿ αὐτοῦ. εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως.
Νεοελληνική απόδοση
Και ιδού, κάποιος νομικός σηκώθηκε, για να τον πειράζει, λέγοντας: «Δάσκαλε, τι να κάνω για να κληρονομήσω αιώνια ζωή;»
Εκείνος είπε προς αυτόν: «Μέσα στο νόμο τι είναι γραμμένο; Πώς διαβάζεις;»
Εκείνος αποκρίθηκε και είπε: «Να αγαπήσεις Κύριο το Θεό σου με όλη την καρδιά σου και με όλη την ψυχή σου και με όλη την ισχύ σου και με όλη τη διάνοιά σου, και τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου».
Του είπε τότε: «Ορθά αποκρίθηκες. αυτό κάνε και θα ζήσεις».
Εκείνος, θέλοντας να δικαιώσει τον εαυτό του, είπε προς τον Ιησού: «Και ποιος είναι πλησίον μου;»
Έλαβε το λόγο ο Ιησούς και είπε: «Κάποιος άνθρωπος κατέβαινε από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ και περιέπεσε σε ληστές, οι οποίοι και τον έγδυσαν και τον πλήγωσαν και έφυγαν, αφού τον άφησαν μισοπεθαμένο.
Κατά σύμπτωση, τότε, κάποιος ιερέας κατέβαινε στην οδό εκείνη, αλλά, όταν τον είδε, πέρασε απέναντι.
Όμοια τότε κι ένας Λευίτης, όταν ήρθε στον τόπο εκείνο και είδε, πέρασε απέναντι.
Κάποιος όμως Σαμαρείτης που οδοιπορούσε ήρθε προς αυτόν και, όταν τον είδε, τον σπλαχνίστηκε.
Και αφού τον πλησίασε, περιέδεσε τα τραύματά του, χύνοντας πάνω τους λάδι και κρασί και, αφού τον ανέβασε πάνω στο δικό του ζώο, τον έφερε σε πανδοχείο και τον φρόντισε.
Και την αυριανή ημέρα έβγαλε και έδωσε δύο δηνάρια στον πανδοχέα και του είπε: “Φρόντισέ τον, και ό,τι δαπανήσεις επιπλέον, εγώ, μόλις ξανάρθω, θα σου το αποδώσω”.
Ποιος από αυτούς τους τρεις νομίζεις ότι έχει γίνει πλησίον σ’ αυτόν που έπεσε μέσα στους ληστές;»
Αυτός είπε: «Εκείνος που έκανε το έλεος σ’ αυτόν». Του είπε τότε ο Ιησούς: «Πήγαινε και κάνε κι εσύ ομοίως».
Ερμηνεία, αρχιμ. Νεκταρίου Μουλατσιώτη
Αδελφοί μου ευλογημένοι, σήμερα ο Ευαγγελιστής Λουκάς μας καταγράφει δύο μεγάλες εντολές του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τις οποίες όποιος από εμάς εφαρμόσει κατά γράμμα, κερδίζει την αιώνιο ζωή. Αυτό αποκάλυψε ο Κύριός μας στον Νομικό εκείνον, που τον ερώτησε τι πρέπει να κάνει για να κερδίσει την Βασιλεία των Ουρανών.
Ας ακούσουμε τι απάντησε ο Κύριός μας στον Νομικό: «Να αγαπήσεις τον Κύριο και Θεό σου με όλη σου την καρδιά, με όλη σου την ψυχή, με όλο σου το νου, με όλο σου το πάθος και τον πλησίον σου να τον αγαπήσεις όπως αγαπάς τον εαυτό σου». Τότε ο Νομικός ρώτησε τον Ιησού μας, ποιος λογίζεται ως ο πλησίον μας. Ο Κύριός μας βρήκε τότε την ευκαιρία και ανέπτυξε την παραβολή του καλού Σαμαρείτου, που την ολοκλήρωσε ρωτώντας: «Ποιος έδειξε πραγματική αγάπη στον κτυπημένο από τους ληστές άνθρωπο;» Κι ο νομικός του απάντησε: «Αυτός που τον ελέησε και τον βοήθησε». Ε! του απάντησε και ο Χριστός μας, εφάρμοσε κι εσύ τις δύο ανωτέρω εντολές μου και ποίει ομοίως.
Τι μηνύματα λαμβάνουμε εμείς, αδελφοί μου, από το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα; Πρώτο μήνυμα: Αν άνθρωπε θέλεις ο Θεός να σου χαρίσει τον Παράδεισό Του, τότε πρέπει εσύ ως άνθρωπος πάνω στη γη να στέλνεις προς τον Ουράνιο Θεό και Πατέρα μας, όλη την αγάπη σου. Μια αγάπη δυνατή που θα βγαίνει μέσα από όλη την καρδιά σου, την ψυχή σου και από την διάνοιά σου και θα αποδεικνύεται η αγάπη σου αυτή από την εφαρμογή και την υπακοή σου στις εντολές του Θεού.
Αυτή η αγάπη είναι μοναδική, λέει ο Χριστός μας, θέλω όλη σου την λατρεία της καρδιάς σου. Δεν θέλω τμήμα αυτής, ούτε θέλω να μοιράζεσαι την αγάπη της καρδιάς σου και με άλλα πρόσωπα. Θέλω άνθρωπε να με αγαπάς με όλη σου την καρδιά, την ψυχή και την διάνοιά σου. Ούτε δέχομαι να σκέπτεσαι εμένα και ταυτόχρονα στο μυαλό σου να έχεις και άλλες αγάπες. Όχι, αυτό δεν το θέλω.
Αυτή την μοναδική αγάπη ζήτησε ο Κύριός μας να έχουμε όλοι όσοι βαπτισθήκαμε στο όνομά Του, αν θέλουμε ο Θεός και πατέρας μας να χαρίσει σε όλους εμάς τον Παράδεισό Του. Έχουμε αδέλφια μου αυτή την αγάπη προς τον Κύριό μας; Μια αγάπη που από τη γη ανεβαίνει προς τον Ουρανό; Όσοι ποθούμε τον Παράδεισο, αν δεν την έχουμε, ας την αποκτήσουμε.
Δεύτερο μήνυμα: Ο Κύριος, μάς λέγει ότι: Όποιος ποθεί τον Παράδεισο, πρέπει ν’ αγαπά όχι μόνο τον Θεό, με τον τρόπο που αναφέραμε, αλλά ν’ αγαπά και τον διπλανό του σαν τον εαυτό του. Όπως δηλαδή φροντίζεις για το φαγητό σου, τον ύπνο σου, τις ασθένειές σου, το ντύσιμό σου, την οικογένειά σου, έτσι ακριβώς θα φροντίζεις και για τους πλησίον σου και ιδιαίτερα τους έχοντες ανάγκη βοηθείας. Εδώ μας ζητά ο Κύριός μας, εκτός από την «κάθετη» αγάπη, που φεύγει από την γη προς τον Ουρανό και φθάνει στον Θεό Πατέρα μας, να έχουμε και μια «οριζόντια» αγάπη που κατευθύνεται στους πλησίον συνανθρώπους μας. Μια αγάπη που θα είναι ίδια με την αγάπη που δείχνουμε προς την οικογένειά μας και τον εαυτό μας.
Σε όσους εφαρμόζουν αυτήν την «κάθετη» αγάπη προς τον Θεό αλλά και την «οριζόντια» αγάπη προς τον πλησίον τους, ο Θεός τους χαρίζει τον Παράδεισό Του. Πόσο εύκολη και δυνατή είναι στην πράξη η εφαρμογή αυτής της αγάπης; Κατανοώ αδέλφια μου ότι οι ανωτέρω δύο εντολές στην τελειότητα είναι δύσκολες στην εφαρμογή τους. Γι’ αυτό και κινδυνεύουμε να χάσουμε τον Παράδεισο, έστω και αν εκκλησιαζόμεθα, αν εξομολογούμεθα, αν νηστεύουμε κι αν κοινωνούμε.
Δεν έχεις την «κάθετη» και «οριζόντια» αγάπη που σχηματίζει τον Σταυρό του Κυρίου μας; Παράδεισο και Βασιλεία του Θεού μην αναμένεις. Εκτός και αν ο Θεός μας δώσει το έλεός Του και μας ελεήσει. Σαν ελεημένοι, ναι, μπορούμε τότε να ελπίζουμε ότι θα εισέλθουμε στην Βασιλεία των Ουρανών. Γι’ αυτό και ο Ιησούς Χριστός είπε προς τον Νομικό: Αν θέλεις να κερδίσεις την Βασιλεία του Θεού, μάθε άνθρωπε στην πορεία της ζωής σου να ελεείς πλουσιοπάροχα τους συνανθρώπους σου, όπως ελέησε και ο καλός Σαμαρείτης τον δυστυχισμένο εκείνον άνθρωπο που περιέπεσε στους ληστές. Τότε ναι, ο Θεός θα χαρίσει και σε εμάς τον Παράδεισο, όχι διότι το αξίζουμε, αφού δεν έχουμε δείξει προς τον Κύριό μας και τους συνανθρώπους μας αυτή την τέλεια αγάπη που σχηματίζει τον Τίμιο Σταυρό, αλλά θα μας χαρίσει τον Παράδεισό Του δίδοντάς μας το πλούσιο έλεός Του, επειδή κι εμείς στην πορεία της ζωής μας σκορπίσαμε πλούσια την ελεημοσύνη μας.
Πορεύου και συ άνθρωπε του εικοστού πρώτου αιώνα και ποίει ομοίως, όπως είπε στον Νομικό ο Κύριός μας. Σκόρπα πλούσια ελεημοσύνη και η ψυχή σου θα βρει έλεος παρά Θεού. Αμήν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου