Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνών, ἥτις ἐστὶν ἀντίπερα τῆς Γαλιλαίας, ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο καὶ ἐν οἰκία οὐκ ἔμενεν, ἀλλ' ἐν τοῖς μνήμασιν. Ἰδὼν δὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἀνακράξας προσέπεσεν αὐτῷ καὶ φωνῇ μεγάλη εἶπε· τὶ ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ, υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαι σοῦ, μὴ μὲ βασανίσῃς.
Παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. Πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος, καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τάς ἐρήμους. Ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὃ Ἰησοῦς λέγων τὶ σοί ἐστιν ὄνομα; ὁ δὲ εἶπε· λεγεὼν ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτὸν καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν.
Ἢν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένων ἐν τῷ ὅρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν καὶ ἐπέτρψεν αὐτοῖς. Ἐξελθόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους, καὶ ὥρμησεν ἢ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη. Ἰδόντες δὲ οἱ βόσκοντες τὸ γεγενημένον ἔφυγον, καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς. Ἐξήλθαν δὲ ἰδεῖν τὸ γεγονὸς καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἰησοῦν καὶ εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον, ἀφ' οὐ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἰματισμενον καὶ σωφρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν.
Ἀπήγγειλαν δὲ αὐτοῖς οἱ ἰδόντες πῶς ἐσώθη ὁ δαιμονισθείς. Καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχωροῦ τῶν Γαδαρηνὼν ἀπελθεῖν ἀπ' αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο. Αὐτὸς δὲ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον ὑπέστρεψεν. Ἐδέετο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνήρ, ἀφ' οὐ ἐξεληλυθει τὰ δαιμόνια, εἲναι σῦν αὐτῷ· ἀπέλυσε δὲ αὐτὸν ὃ Ἰησοῦς λέγων· ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησε σοὶ ὁ Θεός. Καὶ ἀπῆλθε καθ' ὅλην τῇ πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς.»
Νεοελληνική απόδοση
Εκείνο τον καιρό ήλθε ο Ιησούς στην περιοχή των Γαδαρηνών που είναι αντίπερα στη Γαλιλαίο. Εκεί τον απάντησε ένας άνθρωπος από την πόλη, που είχε δαιμόνια από πολλά χρόνια και δεν έβανε ρούχο απάνω του και σε σπίτι δεν έμενε, αλλά μέσα στα μνήματα. Όταν είδε τον Ιησού έβαλε μια μεγάλη φωνή, έπεσε κάτω μπροστά του και του είπε δυνατά· Τι δουλειά έχω εγώ με σένα, Ιησού υιέ του Θεού του υψίστου; Σε παρακαλώ να μη με βασανίσεις.
Ο Ιησούς λοιπόν παράγγειλε στο ακάθαρτο πνεύμα να βγει από τον άνθρωπο, που πολλά χρόνια τον είχε αιχμαλωτισμένο· τον έδεναν με αλυσίδες χέρια και πόδια και τον φύλαγαν, αλλά εκείνος έσπαζε τα δεσμά και έτρεχε στις ερημιές, που τον τραβούσε ο δαίμονας. Τον ρώτησε ο Ιησούς και του λέγει· Ποιο είναι το όνομα σου; Κι εκείνος είπε: Λεγεώνα· γιατί πολλά δαιμόνια είχαν εισέλθει μέσα του· και τον παρακαλούσε να μην τα προστάξει να πάνε στην άβυσσο.
Κι ήταν εκεί ένα κοπάδι από πολλούς χοίρους που έβοσκαν στο βουνό και τα δαιμόνια παρακαλούσαν τον Ιησού να τους επιτρέψει να μπούνε στους χοίρους· και τους επέτρεψε. Και βγήκαν τα δαιμόνια από τον άνθρωπο και μπήκαν στους χοίρους και χίμηξε το κοπάδι στον γκρεμό κι έπεσαν στη λίμνη και πνίγηκαν όλοι. Κι όταν είδαν οι χοιροβοσκοί το τι έγινε έφυγαν, και μετάδοσαν το γεγονός στην πόλη και τα χωράφια. Βγήκαν τότε να δουν αυτό που έγινε και ήλθαν στον Ιησού και βρήκαν τον άνθρωπο, που είχαν βγει από μέσα του τα δαιμόνια, κάθεται ντυμένος και φρόνιμος κοντά στα πόδια του Ιησού και φοβήθηκαν.
Τους είπαν έπειτα κι εκείνοι που είδαν το θαύμα πώς σώθηκε d δαιμονισμένος. Κι όλος ο κόσμος από τα περίχωρα των Γαδαρηνών παρακάλεσαν τον Ιησού να φύγει από αυτούς, γιατί τους είχε πιάσει μεγάλος φόβος. Τότε ο Ιησούς μπήκε στο πλοίο και ξαναγύρισε στη Γαλιλαία. Και ο άνθρωπος που είχαν φύγει από μέσα του τα δαιμόνια τον παρακαλούσε θερμά να είναι μαζί :ου· αλλά ο Ιησούς τον απόλυσε και :ου είπε· πήγαινε πίσω στο σπίτι σου ;αι να διηγείσαι όσα έκανε ο Θεός σε σένα. Και έφυγε εκείνος και έλεγε σ' όλη την πόλη όσα έκανε σ' αυτόν ο Ιησούς.
Ερμηνεία
Η θεραπεία του δαιμονισμένου των Γαδαρηνών θα μας δώσει σήμερα την αφορμή να μιλήσουμε για τη δύναμη του Κυρίου Ιησού Χριστού. Η σχετική ευαγγελική περικοπή μας περιγράφει ζωηρά έναν άνθρωπο που βασανιζόταν κυριευμένος από τα δαιμόνια. «Δέν ἦταν ντυμένος καί δέν ἔμενε σέ σπίτι ἀλλά σέ μνήματα. Ὅταν τόν κυρίευε τό δαιμόνιο , τότε τόν ἔδεναν μέ ἁλυσίδες καί χειροπέδες καί τόν φύλαγαν. Αὐτός ὅμως ἔσπαζε τά δεσμά καί περιφερόταν ἀπό τό δαιμόνιο στίς ἐρήμους». Ο Χριστός μας όμως με ένα του λόγο ελευθέρωσε τον δυστυχή αυτό άνθρωπο. Και αυτός ο πρώην δαιμονισμένος κάθισε στα πόδια του Ιησού ντυμένος και σωφρονισμένος. Σε αυτή τη θέση και σε αυτή την κατάσταση τον βρήκαν οι συμπολίτες του και δεν τον φοβήθηκαν όπως προηγουμένως.
Ο Χριστός μας με το θαύμα αυτό μας φανερώνει, ότι είναι ο μοναδικός που έχει την δύναμη να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τα δεσμά της αμαρτίας και του διαβόλου και να τον μεταβάλει σε εικόνα Θεού σε ελεύθερη ύπαρξη που δεν θα τρομάζει με την παρουσία του και το έργο του τους συνανθρώπους του.
Έχουμε ανάγκη αυτής της θεϊκής δυνάμεως, αυτής της θείας και ευεργετικής υπηρεσίας, διότι ζούμε σε έναν κόσμο δαιμονικό, όπου τα πάντα έχει σφραγίσει η απαίσια εξουσία της αμαρτίας. Όλες οι μορφές του σύγχρονου βίου υπηρετούν και προάγουν αυτή την εξουσία. Ο ηθικός βίος και οι πνευματικές αξίες συνεχώς συρρικνώνονται, έως ότου εξαφανισθούν και εκλείψουν.
Ποία δύναμη θα αναχαιτίσει την συνεχώς εξαπλούμενη βία;
Ποία δύναμη μπορεί να αντισταθεί στο βρώμικο κύμα του πανσεξουαλισμού και της υποδούλωσης σε αυτό, αφού διά παντός μέσου και τρόπου όχι μόνον προβάλλεται αλλά και επαινείται η πορνεία, και όλα τα ακόρεστα σαρκικά πάθη;
Ποιός θα εμπνεύσει το σεβασμό στο συνάνθρωπο. Ποιός θα τον υπηρετήσει χωρίς να τον εξουθενώσει;
Ποιός θα διδάξει την αγάπη;
Ποιός θα μας μάθει τι είναι ελευθερία;
Ποιός θα ειρηνεύσει τον ταραγμένο νου μας;
Ποιός θα ζεστάνει τις παγωμένες καρδιές μας για να αρχίσουν να ξανακτυπούν στο ρυθμό της ανιδιοτελούς αγάπης, της θυσίας για τον άλλον, της προσφοράς στον έχοντα ανάγκη; διερωτάται κανείς σήμερα. Υπάρχει τρόπος να ελευθερωθούμε από τα δεσμά της αμαρτίας που περισφίγγει με τους βρόγχους της τις ψυχές μας.
Στα ανθρώπινα δεν υπάρχει αυτή η δύναμη. «εἶναι ὅλοι ὑπό τήν ἁμαρτία, καθώς εἶναι γραμμένο. Δέν ὑπάρχει δίκαιος, οὔτε ἕνας, δέν ὑπάρχει κανένας συνετός, δέν ὑπάρχει κανένας πού νά ζητᾶ τό Θεό, ὅλοι παρέκλιναν, συγχρόνως ἐξηχρειώθησαν, δέν ὑπάρχει κανένας πού νά κάνει τό καλό, δέν ὑπάρχει οὔτε ἕνας. Τάφος ἀνοικτός εἶναι ὁ λάρυγγάς τους, μέ τή γλώσσα τούς ἦταν ὅλοι δόλιοι, φαρμάκι ἀπό ὀχιές εἶναι κάτω ἀπό τά χείλη τους. Τό στόμα τους δέ, εἶναι γεμάτο κατάρα καί πικρία, τά πόδια τούς τρέχουν γρήγορα γιά νά ρίξουν αἷμα καταστροφή καί δυστυχία. Εἶναι στόν δρόμο τους καί τόν δρόμο τῆς εἰρήνης δέν γνώρισαν. Δέν ὑπάρχει φόβος Θεοῦ μπρός στά μάτια τους»(Ρωμ.γ΄10-18).
Γι' αυτό στρεφόμαστε στο Θεό με ελπίδα. Αυτός έχει την δύναμιν. Το «Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ» μπορεί να μας σώσει.
Αυτό μετέβαλε να διώκτη Σαούλ, σε ένα προσευχόμενο Παύλο. Αυτήν τη συγκλονιστική αλλαγή, ούτε οι εχθροί του μπόρεσαν ποτέ να αμφισβητήσουν. Μόνο πάσχισαν να την ερμηνεύσουν. Όμως ο ίδιος ο Παύλος μας δίνει την αυθεντική και υπεύθυνη ερμηνεία : «δέν ντρέπομαι τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ εἶναι δύναμης τοῦ Θεοῦ πρός σωτηρία γιά κάθε ἄνθρωπο»(Ρωμ.α΄16).
Ο Χριστός μετέβαλλε μια μοιχαλίδα δακτυλοδεικτούμενη γυναίκα σε κήρυκα της σωτηρίας του Χριστού. Και αυτό δεν έγινε προοδευτικά, βαθμηδόν, αλλά μέσα σε ένα μεσημέρι.
Ο Χριστός μετέβαλε έναν αδίστακτο και φιλάργυρο αρχιτελώνη στον πιο ανοιχτοχέρη χριστιανό. Και αυτό χωρίς να του ζητηθεί. Αυθόρμητα χάρη στη δύναμη του Ευαγγελίου που ενήργησε μέσα του.
Ο Χριστός μετέβαλε ένα ασυγκίνητο δεσμοφύλακα σε ένα περιποιητικό διάκονο των πληγωμένων Απόστολων. Και αυτή η εντυπωσιακή αλλαγή συνέβη «παραχρήμα». Έτσι ενεργεί δύναμη του Ευαγγελίου.
Τέλος, γιατί είναι αναρίθμητα τέτοια παραδείγματα, μετέβαλε τους ειδωλολάτρες Θεσσαλονικείς σε συνειδητούς λάτρεις του ζώντος Θεού. Μια μεταβολή που έκανε όλους στη Μακεδονία και σε άλλες ελληνικές επαρχίες να μιλάνε με σεβασμό και θαυμασμό γι αυτό.
Αυτός ο ίδιος ο Χριστός έχει την δύναμη και την επιθυμία να μεταβάλει και την δική μας ψυχή σε Ναό του ζώντος Θεού. Να μας ελευθερώσει από τα πάθη μας. Να θεραπεύσει τις πληγές από τα τοξεύματα της αμαρτίας. Να μας κάνει να λάμπουμε από θεική δόξα.
Αυτός ο ίδιος ο Χριστός ήρθε για να εξημερώσει την κοινωνία μας. Να μην είναι ζούγκλα ανήμερων θηρίων. Γιατί τέτοια θηρία ανήμερα είμαστε όταν κυριαρχούμαστε από τα πάθη μας. Έχει τη δύναμη να μας χαρίζει την ευτυχία να ζούμε σε αληθινή κοινωνία όπου εκείνος θα βασιλεύει και θα κυβερνά όλους μας.
Αυτός ο ίδιος ο Χριστός έχει τη δύναμη να οικοδομήσει τις ερειπωμένες οικογένειες. Να οδηγήσει όλους στον Οίκο που θα βασιλεύσει αυτός ως εμπνευστής και κυβερνήτης της κατ οίκον Εκκλησίας.
Ο Χριστός που ελευθέρωσε τον γαδαρηνό από τα δαιμόνια έχει τη δύναμη να ελευθερώσει και μας από κάθε κακία. Η σώζουσα και αγιάζουσα δύναμις του Χριστού μπορεί, να μας σώσει. Είναι η μοναδική ελπίδα σωτηρίας και λυτρώσεως για όσους πιστεύουν στο Χριστό και το Ευαγγέλιο του πριν την καταστροφή την αιώνια καταστροφή.
Εσύ αδελφέ μου, πιστεύεις σε αυτή τη σώζουσα και αγιάζουσα δύναμη του Χριστού; Την έχεις γευθεί; ΑΜΗΝ.
Αρχιμ. Καλλινίκου Νικολάου, ιεροκήρυκας Ι. Μητροπόλεως Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου