Κυριακή Α' Λουκά - Η άγρα των ιχθύων


Λουκ. ε΄, 1-11

Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν ὄχλον ἐπικεῖσθαι αὐτῷ τοῦ ἀκούειν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ αὐτὸς ἦν ἑστὼς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ, καὶ εἶδε δύο πλοῖα ἑστῶτα παρὰ τὴν λίμνην· οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀποβάντες ἀπ᾿ αὐτῶν ἀπέπλυναν τὰ δίκτυα. ἐμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν τοῦ Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον· καὶ καθίσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους. ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν. καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων εἶπεν αὐτῷ· ἐπιστάτα, δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ρήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον. καὶ τοῦτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διερρήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν. καὶ κατένευσαν τοῖς μετόχοις τοῖς ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ τοῦ ἐλθόντας συλλαβέσθαι αὐτοῖς· καὶ ἦλθον καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε βυθίζεσθαι αὐτά. ἰδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασιν ᾿Ιησοῦ λέγων· ἔξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε· θάμβος γὰρ περιέσχεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ τῶν ἰχθύων ᾗ συνέλαβον, ὁμοίως δὲ καὶ ᾿Ιάκωβον καὶ ᾿Ιωάννην, υἱοὺς Ζεβεδαίου, οἳ ἦσαν κοινωνοὶ τῷ Σίμωνι. καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ ᾿Ιησοῦς· μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν. καὶ καταγαγόντες τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν, ἀφέντες ἅπαντα ἠκολούθησαν αὐτῷ.

Νεοελληνική απόδοση

Συνέβηκε, λοιπόν, ενώ το πλήθος έπεφτε πάνω του και άκουγε το λόγο του Θεού, και αυτός είχε σταθεί κοντά στη λίμνη Γεννησαρέτ, τότε να δει δύο πλοία να έχουν σταθεί κοντά στη λίμνη. Και οι ψαράδες, αφού αποβιβάστηκαν από αυτά, έπλεναν τα δίχτυα. Μπήκε τότε σ’ ένα από τα πλοία, αυτό που ήταν του Σίμωνα, και τον παρακάλεσε να απομακρυνθεί λίγο από την ξηρά. και αφού κάθισε, δίδασκε τα πλήθη από το πλοίο. Και μόλις έπαψε να μιλά, είπε προς το Σίμωνα: «Ξαναφέρε το πλοίο στα βαθιά και ρίξτε τα δίχτυα σας για ψάρεμα». Και αποκρίθηκε ο Σίμωνας και είπε: «Επιστάτη, όλη τη νύχτα κοπιάσαμε και δεν πιάσαμε τίποτα. αλλά για το λόγο σου θα ρίξω τα δίχτυα». Και αφού έκαναν αυτό, συνέκλεισαν στα δίχτυα πολύ πλήθος ψαριών, έσπαγαν μάλιστα τα δίχτυα τους. Και τότε έκαναν νεύματα στους συνεταίρους τους στο άλλο πλοίο, για να έρθουν να λάβουν μέρος στην εργασία μαζί τους. Και εκείνοι ήρθαν και γέμισαν και τα δύο πλοία, ώστε σχεδόν να βυθίζονται αυτά. Όταν το είδε τότε ο Σίμωνας Πέτρος, έπεσε μπροστά στα γόνατα του Ιησού λέγοντας: «Έξελθε από το πλοίο και φύγε από εμένα, γιατί είμαι άντρας αμαρτωλός, Κύριε». Γιατί τον κυρίεψε κατάπληξη, όπως και όλους εκείνους που ήταν μαζί του, για το ψάρεμα των ψαριών που έπιασαν, και όμοια και τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, τους γιους του Ζεβεδαίου, που ήταν συμμέτοχοι με το Σίμωνα. Και είπε προς το Σίμωνα ο Ιησούς: «Μη φοβάσαι. από τώρα ανθρώπους θα ψαρεύεις συνεχώς». Και αφού κατέβασαν τα πλοία στη στεριά, τα άφησαν όλα και τον ακολούθησαν.

Ερμηνεία

Το θαύμα της άγρας των ιχθύων δίνει και σε εμάς αφορμή σήμερα, αδελφοί μου, για να σκεφθούμε πόσο μεγάλη και ακαταγώνιστη είναι η δύναμη του αρχηγού της Πίστεως μας. Δεν πρόκειται μόνο για τα θαύματα που πραγματοποίησε στη γη. Βεβαίως όλη εκείνη η ευεργετική δύναμη του κατά την ώρα της θεραπείας των ασθενών, η απόλυτη κυριαρχία του επί των πονηρών πνευμάτων, η κατάπαυση των ισχυρών θαλάσσιων ανέμων, ο πολλαπλασιασμός των άρτων  στην έρημο, η Ανάσταση των νεκρών, όπως του γιου της χήρας της Ναίν και του Λαζάρου και τέλος θαύματα όπως η μεταστροφή της Σαμαρείτιδος είναι μεγάλες αποδείξεις της θείας δυνάμεως του Κυρίου Ιησού.

Αλλά όσα και αν πούμε εμείς με τον ανθρώπινο λόγο που διαθέτουμε, δεν είναι δυνατό να παρουσιάσουμε τη δύναμη του Χριστού. Μέσα στο κέντρο της υπάρξεως και της αρμονίας όλου του κόσμου υπάρχει η δύναμη του Κυρίου Ιησού Χριστού. Και απλώνεται κατόπιν για να συμπεριλάβει  με κάθε λεπτομέρεια της ζωής του ανθρώπου. «Σύ γάρ ζωῆς καί θανάτου ἐξουσία  ἔχεις καί κατάγεις εἰς πυλας ἅδου  καί ἀνάγεις»(Σ.Σολ.ιστ΄,13), λέει η παλαιά διαθήκη. «αὐτός ἄλλους καιρούς καί χρόνους, καθιστᾶ Βασίλεις καί μέθιστα διδους σοφίαν τοίς σοφοις καί φρόνησιν τοίς εἰδοσι  σύνεση»(Δανιηλ 2,21), «μή ἀδυνατησει παρά τῷ Θεῷ ρῆμα;» (Γεν.ιη΄,14).

Τίποτα δεν είναι δυνατόν να αντισταθεί στη δύναμη του Κυρίου. Αυτός κυβερνά και κατευθύνει τα σύμπαντα. Το χαμόγελό του είναι η γαλήνη των θαλασσών και ο πλούτος της γης · είναι σεισμός η οργή του. Αυτός με τη ζωοποιό θεία Του Χάρη ρίχνει λυτρωτικό φως στην ψυχή του ανθρώπου και τον οδηγεί σε ανακαινισμό και σωτηρία. Αυτός ο Κύριος Ιησούς ενέπνευσε τις στρατιές των αγίων  που με την πίστη τους σε αυτόν και με τα έργα τους προς δόξαν Του  αξιώθηκαν να γίνουν πολίτες του ουρανού. Αυτός ο Κύριος  σήμερα καταπλήσσει τους αλιείς, εισδύει βαθιά στην ψυχή τους, τους παρατηρεί με τους θείους Του οφθαλμούς και τους μετατρέπει σε αλιείς ανθρώπων. Τους καθορίζει την αποστολή τους μέσα στον κόσμο. Μια αποστολή θείου  Ευαγγελισμού και σωτηρίας. Και οι μαθητές βέβαιοι ότι η αποστολή τους θα στηρίζεται στη δύναμη και το φωτισμό του Κυρίου «ἀφέντες τά δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῶ».

Το μεγάλο έργο της ιεραποστολής των Αγίων Αποστόλων είναι έργο της δυνάμεως του Θεού. Σκεφτείτε, αδελφοί μου, με ποια μέσα και εφόδια κοσμικά άρχισαν το έργο τους οι Απόστολοι. Πώς είναι δυνατόν να ερμηνευθεί το γεγονός, ότι οι άνθρωποι πτωχοί και άσημοι, ταπεινοί και αδύνατοι πέτυχαν ένα τόσο μεγάλο κατόρθωμα, που ούτε είχε γίνει  ποτέ ούτε επαναλήφθηκε έκτοτε κάτι παρόμοιο από τους ισχυρούς της γης; Αλλά είναι γνωστό ήδη, ότι οι ένδοξοι απόστολοι δεν μετέδιδαν τη σοφία του παρόντος κόσμου, ούτε προέβαλαν ποτέ τους εαυτούς τους. «Αὐτοί ἐκηρυσαν Χριστόν Ἐσταυρωμένο…… Θεοῦ δύναμιν καί Θεοῦ Σοφία»(Α΄Κοριν.α΄,23). Αυτό ήταν το μυστικό της επιτυχίας τους και με αυτήν την δύναμη κατήσχυναν  του σοφούς και την δύναμη του παρόντος κόσμου.

Και με τη δύναμη του Κυρίου το έργο αυτό υπάρχει και θα υπάρχει στους αιώνες. Πόλεμοι και  αναστατώσεις των  Εθνών ανέτρεψαν την ισορροπία του κόσμου,  λαοί και πολιτισμοί ανέτειλαν και έδυσαν, έκτισαν πύργους και πολυτελή ανάκτορα οι ηγεμόνες του κόσμου, αλλά πάντα ταύτα παρήλθαν. Και μόνο επάνω από όλα μένει το πνεύμα του Θεού, το πνεύμα που ζωοποιεί και ανακαινίζει τον κόσμο, το πνεύμα της δυνάμεως του νικά.

Αυτό το πνεύμα συγκρότησε το θεσμό της Εκκλησίας, διά των αποστολών του Κυρίου. Και τότε η Εκκλησία, παρά τις εξωτερικές τις αδυναμίες, ενισχυόμενη κατά τρόπο μυστικό από την δύναμη του Χριστού πραγματοποιεί την  μεγάλη αποστολή της. Παραλαμβάνει από τη γη τα πιστά τέκνα της και τα μεταφέρει στη βασιλεία του Θεού. Καμία σκοτεινή δύναμη δε θα νικήσει την Εκκλησία . Ουδείς θα αναστείλει την αποστολή της. Γιατί η Εκκλησία είναι το αίμα των μαρτύρων. Είναι η πίστη των αποστολών, είναι ο σταυρός του Χριστού, είναι ο Χριστός μαζί μας εις τους αιώνας. Και εντός της Ιεράς κιβωτού τοποθετείται και η δική μας αποστολή που τότε μόνο επιτυγχάνει, όταν στηρίζεται σε αυτήν την δύναμη του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Η εικόνα της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής πρέπει να χαραχθεί στην καρδιά μας. Ο Χριστός στην πρώτη φάση είναι ο διδάσκαλος. Οι πτωχοί αλιείς και μετέπειτα απόστολοι είναι οι ακροατές του λόγου. Ο Χριστός μετά από λίγο δίνει την εντολή του. Και η πράξη αυτή με το καταπληκτικό θέαμα της άγρα των ιχθύων ορθώνει ενώπιον τους τον διδάσκαλο ως εξουσιαστή παντοδύναμο. Του προσφέρουν την ταπείνωση τους δια του Πέτρου και τη θέληση τους. Και εκείνος τους δίνει νέα εντολή. Να γίνουν αλιείς ανθρώπων. Και έγιναν με τη δική Του δύναμη αλιείς της οικουμένης. Έγιναν η χρησιμότεροι άνθρωποι στον κόσμο και οι ενδοξότεροι πολίτες του ουρανού.

Τι σκέπτεστε, αδελφοί μου;

Το συμπέρασμα είναι εύκολο. Ο Χριστός χορηγεί την δύναμη του. Εμείς να δώσουμε την ψυχή μας,  ολόκληρο τον εαυτό μας σε αυτόν. Έτσι θα γίνουμε πρώτοι εμείς αιχμάλωτοι της χάριτος του Θεού και έπειτα θα οδηγήσουμε και άλλους στη σωτηρία.

Αδελφοί μου, κοπιώδες και επίμοχθο είναι το έργο του αλιέως. Εξίσου επίμοχθο και το έργο του  Αποστόλου. Υπάρχει όμως και μια μεγάλη διαφορά. Ο αλιεύς  συλλαμβάνει τα ψαριά προς το θάνατο, ο απόστολος όμως αιχμαλωτίζει τους ανθρώπους προς ζωή και σωτήρια. Συλλαμβάνονται ζωντανά τα ψαριά στη θάλασσα και αποθνήσκουν όταν έρθουν στον αέρα. Αν βρίσκονται νεκροί οι άνθρωποι στη θάλασσα του βίου και εισάγονται στην Εκκλησία «ἴνα ζωήν ἔχωσι καί περισσόν ἔχωσι» . Τι σκέπτεσθε, λοιπόν; Αξίζει να γίνεις ένας δυνατός  Απόστολος Ιησού Χριστού. Αμήν.

Αρχιμ. Καλλινίκου Νικολάου, ιεροκήρυκος Ι. Μητροπόλεως Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού

Σχόλια

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Αν τυχόν κάποια εικόνα ή κείμενο που έχει δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα μας υποκύπτει σε πνευματικά δικαιώματα, παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας στη διεύθυνση appauloskarea@gmail.com για να αναφέρετε τυχόν αντιρρήσεις σας ως προς τη δημοσίευση τέτοιου υλικού.